Gemaakt door: Mirelle Maatman

Klas: 4t2

Leraar: Mevrouw Owel.

Inhoud:

1. Zakelijke gegevens
2. Samenvatting van het boek
3. Over de auteur
4. Over het boek
5. Leeservaring
6. Recensie.

1.  Zakelijke gegevens.

De titel van het boek is ‘Time-out’. Het boek is geschreven door ‘Dolf Verroen & Hanneke de Jong’. De uitgever is ‘Leopold’. Het boek is uitgegeven in het jaar 2010, 1^ste druk. Het boek heeft 126 bladzijden.

2. Samenvatting van het boek.

Roos-anne woont alleen met haar moeder op een boerderij met verder geen andere familie, dat komt omdat, haar moeder (denkt Roos-anne) ruzie heeft gehad met haar familie. Haar moeder wil niet over haar ouders en de rest van de familie vertellen en als Roos-anne erover begint wordt ze erg boos en begint ze over een ander onderwerp. Op een dag dat ze er weer over begon ontstond er een ruzie tussen haar en haar moeder. Roos-anne ging toen televisie kijken om haar moeder niet tot last te zijn ze ziet een programma over kunst en word er een interview gedaan met ene J. Bos van Wittebergen. Ze vindt het heel raar omdat, ze zelf zo ook van de achternaam heet. Maar omdat haar moeder nooit wat over haar familie wil zeggen besluit ze de man te mailen, zo komt ze in contact met de man en van het een komt het ander.

Na het schrijven van haar eerste mailtje krijgt ze een paar dagen later een reactie terug, hij zegt dat hij haar gek vind en niet haar opa is. Ze besluit gewoon door te blijven schrijven. Naar een paar brieven heen en weer te hebben geschreven begint J. Bos van Wittebergen haar aardig te vinden, niet lang daarna geeft hij toe de opa van Roos-anne te zijn.

Nu ze dat weet, gaat ze allemaal vragen aan het stellen, wie is mijn oma en vader en waarom hij geen contact meer heeft met haar moeder. Haar opa wil niks tegen haar zeggen, omdat hij zijn mond moet houden.Na heel lang zeuren krijgt ze vraag voor vraag antwoord, al draait opa er wel lang om heen.

Opeens komt de moeder van Roos-anne er achter dat zij met hem mailt en verbied het om nog door te gaan, ze krijgen flinke ruzie. Tijdens de ruzie gaat de laptop van haar kapot. Ze is zo boos dat ze naar de buren is gelopen. Zij luisterde naar haar verhaal en vinden het allemaal erg zielig voor haar. Zij besluiten dat Roos-anne bij hun thuis mag mailen met haar opa. Opa vindt het allemaal erg jammer wat er tussen haar en haar moeder gebeurt. Opa verteld dat hij haar wel een nieuwe laptop wil geven maar dan moet ze dat wel eerst aan haar moeder vragen. Zij gaat een paar dagen later met haar moeder praten, en haar moeder wil het apsoluut niet hebben dat hij haar een nieuwe laptop geeft. Haar moeder verdwijnt en de volgende dag staat er een nieuwe laptop op haar kamer en zit haar moeder weer in de woonkamer.

Op eens ziet Roos-anne het niet meer zitten ze heeft weer ruzie gehad met haar moeder en is er nu helemaal klaar mee. Ze besluit om naar haar opa toe te gaan, ze neemt een taxi. Ze staat voor de voordeur van haar opa, ze twijfelt maar klopt toch niet aan een loopt gouw weer weg.

Onder tussen schrijft ze nog steeds met haar opa. Maar ze heeft zo’n flinke ruzie thuis met haar moeder dat ze weg wil. Haar moeder heeft besloten dat zij de boerderij gaat verkopen, nu heeft zij de keus. Ze mag of met haar moeder mee naar Frankrijk of ze mag naar haar opa.ze besluit bij haar opa te gaan wonen, en hij vind het goed.

Ze woont dan nu gelukkig bij haar opa, maar heeft verder geen contact meer met haar moeder.

http://jodywijlens.jouwweb.nl/time-out

Ik heb deze aanpassingen gemaakt omdat,  ik de samenvatting erg kort vond en veel informatie ontbrak. Nu vind ik de samenvatting goed en volledig.

3. Over de auteur

Dolf Verroen schreef op zijn veertiende zijn eerste boek, Het boek van Jan-Kees, dat jaren later is herdrukt onder de titel Paarden van die enge grote (1975). Zijn eerste boek voor kinderen verscheen in 1957. Verroen zelf beschouwt Sjoe en Piet (1960) als de start van zijn lange en succesvolle schrijverscarrière. Hij vertaalde ook veel kinderboeken. Hij is op 20 december 1928 in Delft geboren. En heeft de studie MO Frans gevolgd.

Hanneke de Jong is altijd gek op lezen geweest, vooral sprookjes, sagen en legendes of spannende boeken. Geen wonder dat het eerste wat ze schreef (musical)sprookjes waren. Zo langzamerhand neemt het schrijven een steeds grotere plaats in haarleven in. ‘Het liefst wissel ik het schrijven van jeugdromans af met sprookjesachtige verhalen, waarin ik mijn fantasie kan uitleven.’
In 2002 kreeg ze een eervolle vermelding van de Zoenjury voor haar boek De laatste brief.  Ze is op 18 juni 1952 geboren in Oldetrijne.

4.  Over het boek.

Welke illustratie staat er op de voorkant van het boek?

Op de voorkant is een grote blauwe deur te zien waar een meisje tegenaan staat die tegen de deur klopt. Dit heeft met het boek te maken omdat, het meisje Roos-anne voor moet stellen die bij haar opa aan de deur klopt.

Is het boek aan iemand opgedragen?

Het boek is, zover ik weet, niet aan iemand in het speciaal opgedragen.

Wie is de hoofdpersoon/ wie zijn de hoofdpersonen? Waaraan merk je dit?

Roos-anne:

Zij heeft als positieve eigenschappen dat ze zelfverzekerd is en niet kinderachtig. Dit is te merken aan dat ze zelf actie onderneemt als er problemen zijn. En ze heeft zelf contact met haar opa opgenomen dit laat zien dat ze niet kinderachtig is.

Als negatieve eigenschappen is ze niet echt geloofwaardig en niet herkenbaar. Doordat niemand in haar omgeving haar problemen herkende was het voor niemand herkenbaar. Ze komt ook niet geloofwaardig over omdat, alles wat haar overkomt niet vaak voorkomt en daardoor geloofde haar buren haar ook niet.

Julia:

Zij is de moeder van Roos-anne. Als positieve eigenschappen is zij duidelijk, ze geeft goed aan wat er moet gebeuren en als Roos-anne dat niet wil is dat heel jammer voor haar. Ze is ook erg verrassend, ze gaat soms zomaar voor een paar dagen weg, hierdoor is ze niet zaai. Julia heeft als negatieve eigenschappen dat ze onfatsoenlijk is tegenover haar kind, ze komt dronken thuis. Ook is haar moeder erg oppervlakkig, ze legt dingen erg vaag uit waardoor het ook moeilijk is voor haar dochter.

Opa:

De opa van Julia heeft als positieve eigenschappen dat hij erg vrolijk en openhartig is. Hij staat open voor Julia en doet heel aardig tegenover haar. Zijn negatieve eigenschappen zijn dat hij erg onzeker is en het moeilijk vind om actie te ondernemen. Hij durft het steeds niet tegen Julia te zeggen dat hij de opa van haar is. Ook draait hij erg om de waarheid heen en onderneemt hij niet snel dingen.

Beschrijf de plaatsen die voorkomen in het boek. Verklaar waarom de schrijver hiervoor gekozen heeft en wat ze met het verhaal te maken hebben.

De verhalen spelen zich af op de boerderij waar Julia woont of thuis bij de opa. Het is logisch dat de schrijver hiervoor gekozen heeft dat dit is hun thuis. En het zijn steeds mails die ik gelezen heb en meestal mail je als je thuis bent.

Staat het verhaal in een chronologische of niet-chronologische volgorde en wat maakt dit uit voor het verhaal? Op welke manieren heeft de schrijver dit verhaal spannend gemaakt? Welke trucs met tijd herken je in het boek? Noem tenminste drie trucs met tijd en geef bij elke truc een goed voorbeeld uit het boek.

Het boek staat in een chronologische volgorde, hierdoor wordt het verhaal begrijpelijker en makkelijk te lezen. Door informatie achter te houden en dit later pas te vertellen heeft de schrijver het boek spannend gemaakt. In het verhaal is vaak gebruikt gemaakt van een terugblik. Op de momenten dat Julia naar haar opa mailt wat er net gebeurt is denkt Julia terug en verteld wat er gebeurt is. Als Julia naar de buren gaat en dingen uit het verleden verteld. Ook heeft de opa veel aan Julia verteld wat allemaal in het verleden gebeurt is.

Vanuit welk perspectief is het verhaal geschreven.

Het boek is vanuit de ogen van Julia geschreven en als je de mail van haar opa las. Lees je vanuit de ogen van haar opa. Dit is om de verhalen zo echt mogelijk te laten lijken.

Heeft het verhaal een open of gesloten einde?

Het verhaal heeft een open einde. Het laatste is dat je de brief leest dat Julia verteld, ´ik kom er aan opa´. Maar er wordt verder niks verteld hoe het nu gaat met Julia en haar opa. Dit zou ik dan nog wel graag willen lezen.

5.  Leeservaring.

Het onderwerp van het verhaal sprak mij erg aan omdat, ik wel graag wou weten wat er met Anne-Roos gebeurd was waardoor ze met haar opa ging mailen.

Het onderwerp heeft mij nieuwe kanten van het onderwerp laten zien omdat, ik nu echt begrijp hoe belangrijk familie eigenlijk is en dat als je geen familie hebt je echt wat mist.

Ik heb door dit verhaal meer over het onderwerp nagedacht.

Ik had van tevoren minder van het boek verwacht, het was leuker dan ik dacht.

Ik ben door het verhaal meer gaan nadenken over hoe belangrijk familie is/kan zijn.

Het onderwerp van de tekst wordt goed en verrassend uitgewerkt.

Er wordt veel aandacht aan de relatie tussen Roos-Anne en haar opa besteed. Maar weinig/bijna niet aan de rest van haar familie.

Ik heb niet eerder deze boeken gelezen, omdat die onderwerp mij minder trekt.

Het verhaal bevatte voor mij genoeg gebeurtenissen om boeiend te blijven.

Het tempo in het verhaal was ook goed.

Het verhaal gaat vooral om de gedachten en gevoelens van de personen.

De gebeurtenissen hebben op mij indruk gemaakt omdat, de moeder gewoon geheim heeft gehouden wie haar opa is.

De gebeurtenissen zijn waarschijnlijk en voor mij niet herkenbaar.

Ik heb zelf nog nooit iets meegemaakt wat op een gebeurtenis in dit verhaal lijkt en dat zou ik ook niet graag willen.

De hoofdpersoon is voor mij echt gaan leven omdat, je haar gedachten echt meemaakt en alles zo goed wordt verteld dat je heel veel van haar weet.

Ik kon mij wel goed verplaatsen in de problemen van Roos-Anne.

De persoon is voor mij geen held.

De ideeën van de hoofdpersoon vond ik goed, maar ik had het zelf nooit gedurft.

Roos-Anne heeft mij wel beïnvloed omdat, je zo veel van haar wist en je ging je helemaal inleven in het boek.

Het gedrag van haar heeft mij ook aan het denken gezet.

Je kwam ook genoeg te weten om de personages te begrijpen.

Zelf hoefde ik niet veel in te vullen om het verhaal te kunnen begrijpen.

De personages veranderde steeds meer naar wat ze meemaken en dat vond ik wel begrijpelijk.

Ik vind dat de gebeurtenissen logisch op elkaar volgen.

Het verhaal was ook spannend omdat, je graag wou weten of Roos-Anne nou wel of niet naar haar opa gaat en in het begin of de man ook echt wel haar opa is.

Het verhaal was niet ingewikkeld opgebouwd, wel kreeg je in het begin veel informatie wat je even goed moest begrijpen.

De verhaallijnen waren goed met elkaar verboenden.

De terugblikken in het verhalen vond ik overbodig.

Het verhaal heeft een goed en mooi slot omdat, alles goed komt.

Ik vond het verhaal makkelijk te lezen, doordat het taalgebruik voor mij wel makkelijk was.

Het verhaal bevatte wel veel moeilijke woorden maar, als je dan verder las begreep je ook wat er met het woord bedoeld werd.

Het verhaal bevat veel beschrijvingen, je kwam hierdoor wel veel over de personages te weten dus ik vond het wel fijn.

Het verhaal bestaat alleen maar uit dialogen omdat, het steeds mails zijn die Roos-Anne met haar opa uitwisselt, hierdoor lees je alleen maar gesprekken.

6. Recensie.

Time-out

auteur: Dolf Verroen | Hanneke de Jong

Roos-Anne ziet tot haar grote verbazing een kunstenaar op televisie die dezelfde zeldzame familienaam heeft als zijzelf. Haar moeder is niet getrouwd en heeft nooit iets willen vertellen over haar vader. Zou deze man haar opa zijn? Roos-Anne besluit hem te mailen. Aanvankelijk reageert de man afwijzend. Maar Roos-Anne houdt vol en de man toont steeds meer interesse. Langzaamaan groeit er een band tussen hen beiden en Roos-Anne kan al haar frustraties over haar moeder bij hem kwijt. Wanneer haar moeder haar betrapt, verbiedt ze elk verder contact met haar opa. Maar voor Roos-Anne is dit een aanzet om juist verder te gaan. Wanneer het thuis helemaal fout gaat, zoekt ze haar opa zelfs op en vraagt of ze niet bij hem mag komen wonen.
De verhouding van Roos-Anne met haar moeder is heel slecht. De vrouw doet zelfs uitspraken zoals: "Ik heb maar van één ding spijt en dat is de dag dat ik je niet heb laten aborteren." Dit moet afschuwelijk klinken in de oren van een puber.
Dit verhaal is opgebouwd als een moderne versie van een briefwisseling. Dit gebeurt nu online. Het verhaal is tot stand gekomen door de briefwissseling tussen de twee auteurs. Wat de ander in zijn/haar hoofd had, wisten ze niet. Dit maakt het zo spannend, ook voor de auteurs.

Hilde de Boeck

http://www.pluizer.be/kinderboeken-jeugdboeken/time-out

moderne versie > ja, dat vind ik ook.  Mailen is een moderne versie van briefwisseling en dat laat gelijk zien dat het boek niet zo oud is.

Spannend> ja, je weet niet wat een ander allemaal denk want, je leest alleen wat ze opschrijven.

Trof dit boek gisteren in de bibliotheek bij de sprinters aan en de korte inhoudsopgave sprak me wel aan. Even de eerste pagina's bekeken en meteen meegenomen.
Leest prettig weg: het hele verhaal bestaat uit de mailtjes tussen Roos-Anne en de oude heer. Ik heb het boekje in een avond uitgelezen, dus het was boeiend genoeg.
Ik vroeg me wel steeds af: is dit nu een boek voor volwassenen of is het een zogenaamd "C-boek" voor de oudere jeugd? Toen ik het boek vervolgens op Dizzie wilde zoeken en moest toevoegen, bleek het inderdaad als een kinderboek ingedeeld te zijn, voor de leeftijd 13-15.
Ik vond het taalgebruik van deze Roos-Anne (15 jaar) helemaal niet conform haar leeftijdsniveau, maar ik heb in mijn directe omgeving geen meiden van 15, dus ik kan me daarin vergissen. Bovendien is Roos-Anne, door de omstandigheden, wel vroeg volwassen geworden, vrees ik.
Het verhaal is geloofwaardig en de situatie van Roos-Anne bijzonder triest.
Ik vond het een aanrader.
Voor meiden (en vrouwen) van elke leeftijd!

http://www.dizzie.nl/b_32890_Time-out.php

leest prettig wel> klopt, je wil steeds weten hoe het verder met de personages gaat en het is een boeiend verhaal.

Geloofwaardig>Ja, het wordt zo goed en op een mooie manier verteld, dat het echt overkomt en dus ook erg geloofwaarig is.

Boeiend> ja, het verhaal sprak mij heel erg aan en doordat het goed verteld was was het verhaal boeiend genoeg om door te blijven lezen.